By Walter Frick
نوشته: والتر فریک
ترجمه: دکتر علیرضا زارعی‌ سودانی

طبق تحلیلی که با هدایت رانجی‏ گولاتی انجام پذیرفت، طی رکودهای دهه‌های 1980، 1990 و 2000، هفده درصد از 4700 شرکت ‏سهامی‏عام مورد مطالعه، عملکرد بسیار بدی داشتند: آن‌ها ورشکست شدند، سهامی‏خاص شدند یا توسط دیگر شرکت‏ها تملیک شدند. اما به‏طرزی شگفت‏آور، نه درصد از این شرکت‏ها شکفتند و رقبایشان را با حداقل ده درصد رشد فروش و سود پشت‏سر گذاشتند.
 یک تحلیل تازه‏تر توسط شرکت بِین درباره رکود بزرگ، این یافته را تایید کرد و نشان داد ده درصد بالایی شرکت‏های مطالعه‏شده فقط باقی ‏نماندند؛ سود آن‌ها در سرتاسر رکود به‏طور مستمر رشد کرد و این رشد پس از رکود هم تداوم یافت.
طبق پژوهش بِین، در میان شرکت‏هایی که پس از رکود بزرگ افول کردند، شمار اندکی برنامه‏های شرطی فراهم ساخته بودند: «زمانی ‏که رکود سر‏ می‏رسد، آن‌ها به‏ اسلوب بقا تغییر حالت می‏دهند، هزینه‏ها را به‌شدت کاهش داده و به‏طور تدافعی واکنش نشان می‏دهند.»
شرکت‏ها چگونه باید برای رکود آماده شوند و هنگام وقوع آن چگونه رفتار کنند؟ این جمع‏بندی‏ ‏‏ پژوهشی، آموزه‏ها در چهار زمینه را بررسی می‏کند: بدهی، تصمیم‏گیری، مدیریت نیروی‏کار و تحول دیجیتال.