By Thomas Kochan
نوشته: توماس کوچان
ترجمه: احمد عیسی خانی
آنچه براي تکتک شرکتهاي آمريکايي مفيد است، دیگر بهطور خودکار براي کسبوکار ملي، کارکنان ايالاتمتحده يا اقتصاد آن مفيد نيست. اين موضوع همراه با ناتواني کسبوکارها، دولت و ساير نهادها براي مشارکت در گفتوگوي سودمند و در نهايت همکاري، به بحران سرمايه انساني در ايالاتمتحده منجر شده است. بهطور خلاصه، سرمايهگذاريهاي بهشدت مورد نياز در نيرويکار انجام نميشوند و از اين طريق رقابتپذيري آتي آن کشور و استانداردهاي زندگي مورد تهديد واقع ميشوند.
این استدلالهای کوچان از دانشکده مديريت اسلون است. او بهدقت توضيح ميدهد چگونه ايالاتمتحده به سرمايههاي انساني خود ارج نمينهد؛ چگونه شرکتهاي استثنايي مانند ساوتوست و کايزرپرمننت با آنچه پژوهشگران استراتژيهاي «مسیر اصلی» منابع انساني مينامند، با روند «بيشينهسازي ارزش سهامداران» مخالفت ميکنند؛ و چگونه اتحاديههاي کارگري و دانشکدهها در زمينه پرورش نيروي کار ملي نقشآفريني ميکنند و شرکتهايي که آنها را در مسير درست بهکار ميگيرند.
فراخوان اقدام کوچان براي شرکتهاي ايالاتمتحده و مدارس، بر برنامههاي کارآموزي، شراکت آموزش و فناوري و پذیرش ايدههای عملی براي آغاز و شتاب بخشيدن به سفر در مسیر اصلی تاکيد ميکند. بسته پيشنهادي مشاغل براي ايالاتمتحده، رويکردي نظاممند را تشويق ميکند نه جستوجويی احمقانه براي يافتن نوشدارو را. اما با اين وجود داراي اضطرار فعلی است.