ترجمه: سعيده رجائي هرندي
بسیاری از کارآفرینان احتمالی، اشتیاق را به‌عنوان کلیدی برای موفقیت می‌بینند. به‌عنوان مثال، آنها در سایت‌های تامین‌مالی جمعیتی رقابت می‌کنند تا بر یک‌دیگر در تاکید بر اشتیاق برای پروژه‌هایشان پیشی گیرند. این رویکرد به هنگام تامین‌مالی می‌تواند عملی باشد: اشتیاق، تاثیر زیادی بر تمایل سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای به سرمایه‌گذاری روی ایده بزرگ بعدی دارد.
اما درباره موفقیت بلندمدت، داستان متفاوت است. پژوهش جدید روی صدها بنیانگذار نشان داد اشتیاق، کاری با نتایج درازمدت ندارد و آمادگی مهم‌تر است: این‌که بنیانگذاران ایده‌های خود را به‌طور کامل بیان کرده باشند، درک عمیقی از بازارهای خود به‌دست آورده باشند و طرح‌هایی را برای غلبه بر موانع و بهره‌برداری از احتمالات تدوین کرده باشند.
تیمی به رهبری اوپتال دلاکیا از دانشگاه رایس، مجموعه‌ای از مطالعات (هنوز منتشر نشده) از پروژه‌های ثبت‌نام‌‌شدهدر بزرگ‌ترین رقابت کارآفرینی دانشجویان در ایالات‌متحده (در دانشگاه رایس) در رشته‌‌های مختلف از زیست‌فناوری و علوم زیستی گرفته تا محصولات مصرفی و خرده‌فروشی، انجام داد. در آغاز، داوطلبان در زمان پیش‌بینی موفقیت خود، اشتیاق را به‌عنوان عامل اصلی عنوان کردند، اما بعد از سه سال و با بازبینی عملکرد گذشته، بخش کوچکی از پروژه‌های موفق به این عامل اشاره کردند. تحلیل پژوهشگران نشان داد در واقع اشتیاق کارآفرینان نقشی در سرنوشت پروژه آنها ایفا نمی‌کند. این آمادگی است که موفقیت برخی پروژه‌های پرمخاطره را امکان‌پذیر می‌سازد.