By Liz Wiseman/ Greg Mckeown
نوشته: لیز وایزمن و گِرگ مک کئون
ترجمه: سارا پنجی زاده
برخی مدیران، کارکنان خود را سرکوب میکنند و بعضی آنان را به درخشش وا میدارند. شما از کدام دستهاید؟
برخی رهبران همه هوش و قابلیتهای تیم خود را میخشکانند. آن‌ها اغلب به خاطر آنکه میخواهند باهوشترین و تواناترین باشند، استعدادهای دیگران را سرکوب کرده و در نهایت جلوی جریان ایدههای نو را سد میکنند. این قبیل افراد را میشناسید، زیرا برای آن‌ها یا در کنارشان کار کردهاید.
معاون ارشد بازاریابی را در نظر گیرید که هفته‌به‌هفته اهداف و برنامههای تبليغاتي تازهای را به تیم شما پیشنهاد کرده و مجبورتان میکند به جای آنکه خود فکر کرده و به ایده دلخواهتان بپردازید، برای عقب‌نماندن از تفکرات او همواره بدوید. یا معاون توسعه محصول که با وجود در اختیار داشتن بیش از چهارهزار مهندس عالیرتبه نرمافزار در میان کارکنان خود، اعتراف میکند در جلسات توسعه فقط به سخنان اندکی از افراد گوش فرا میدهد و ادعا دارد «هیچکس دیگری به‌راستي چیزی برای ارائه ندارد.»(که آن‌ها را «سركوبگر» میناميم) کمتر از میزان ممکن از تواناییهای افراد بهره میگیرند و خلاقیت و استعدادها را دستنخورده باقی میگذارند. این قبیل رهبران
[1]لیز وایزمن، سرپرست گروه وایزمن است که در زمینه پژوهش و توسعه رهبری فعالیت میکند. گرگ مککئون، یکی از شرکای گروه وایزمن است. این مقاله از کتاب آنان با عنوان «فزایندگان: بهترین رهبران چگونه همه را هوشمندتر میکنند» اقتباس شده است