نوشته: علی عیاری
در این مقاله به مشکلات درونی و بنیادی شرکت‌های بخش خصوصی واقعی در تقابل با معضلات محیطی و چالش‌های آن‌ها برای بقا و ماندگاری پرداخته شده است. شرکت‌های بخش خصوصی در ایران برای بقا و ماندگاری همواره با تلاطم‌هایی ناشی از دخالت‌های بسیار دولت‌ها در اقتصاد و تجارت و همچنین رقابت نابرابر با شرکت‌های به‌ظاهر خصوصی ولی وابسته به دولت، نهادها و بانک‌ها مواجه بوده و از این بابت متضرر شده‌اند. ولی موارد فوق تنها یک روی سکه است. این شرکت‌ها دارای مشکلات درون‌سازمانی عدیده‌ای هستند که حیاتشان را به‌خطر انداخته و مانع رشد سهم آن‌ها در اقتصاد و تجارت شده است. در این مقاله به برخی ایرادات زیرساختی این شرکت‌ها پرداخته شده است. این معضلات موجب شده آن‌ها در مقابل ناملایمات محیطی رفته‌رفته ضعیف شده و توان رقابت خود را از دست بدهند. این ایرادات بنیادی به‌روزنشدن سبک مدیریت آن‌ها در طول زمان، عدم تحلیل دقیق تحولات محیطی، نگاه کوتاه‌مدت مالکین و مدیران ارشد به سرمایه‌گذاری، گرایش به سمت تصمیم‌های منفصل کوتاه‌مدت با نرخ بازدهی بالا در کوتاه‌مدت و بالاخره رفتار انفعالی و نگرشی فرافکن در مقابل دلایل شکست‌ها را شامل مي‌شود. در ادامه مقاله راهکارهایی براي رفع این موانع پیشنهاد شده است.