پیتر دراکر، پدر مدیریت نوین می‌گوید «اگر اصل را بر این بگذارید که تغییر یعنی تهدید، هرگز نوآور نمی‌شوید». گری همل، نوآور بی‌همتای مدیریت، اعتقاد دارد «امروزه آن‌چه بیش از همه تغییر کرده خود تغییر است» و به سازمان‌ها نوید می‌دهد، شاید بهتر است بگوییم هشدار می‌دهد «آن‌چه عصر ما را از عصرهای دیگر جدا می‌کند شتاب‌گرفتن لجام‌گسیخته سرعت تغییرات است». پیروزمندان افرادی هستند که خود را آماده رویارویی با تغییرات کرده‌‌ و منتظر نمی‌شوند تا تغییرات به ناچار، آن‌ها و سازمانشان را تغییر دهد بلکه خود با آگاهی به استقبال آن می‌روند. اگر نمی‌‌خواهیم سرنوشتی شبیه به دایناسورها داشته باشیم و در عدم سازگاری با محیط، زبانزد خاص و عام شویم، همین امروز لازم است مدتی وقت بگذاریم و خوب به سازمانمان نگاه کنیم و ببینیم آیا سرعت تغییراتمان با سرعت تغییرات محیط پیرامونمان سازگار و هماهنگ است؟ اگر پاسخ منفي است از خود بپرسیم «اگر بخواهيم تغيير بزرگي در سازمانمان دهيم، آن را از كجا و چگونه شروع مي‏كنيم؟» ما نیز همین سوال را از برخی صاحب‌نظران و مدیران ایرانی پرسیدیم تا شاید تجربیات آن‌ها در سازمان‌های ایرانی بتواند روزنه‌ای برای سایر مدیران باشد.

در اين نظر سنجي، پاسخ برخی از مدیران صاحب‌نظر را خواهید خواند.