نوشته: دكتر سید بابک علوی و دكتر عماد قائنی
مدیران ارشد و میانی سازمانها ممکن است با شرایطی مواجه شوند که با اتکا به «خود واقعی»شان و «ارزشهای اساسی»شان بتوانند راهی برای بروز رفتارهای سازنده ایجاد کرده و موجب جلوگیری از خسارات سازمانی احتمالی شوند. بنابراين از مديران انتظار ميرود كه بهعنوان رهبری اصيل عمل كنند. مفهوم اصالت دارای مبانی فلسفی و روانشناختی خاص خود در فلسفههای غربی و شرقی البته با برخی تفاوتها است. در مقایسه با سایر نظریههای رهبری سازمانی مانند ویژگیهای فردی رهبران سازمانی، نظریههای رفتاری رهبران سازمانی، نظریههای اقتضایی و نظریه رهبری تحولی، میتوان گفت که اساسا رهبری اصیل یک «سبک» نیست بلکه اشاره به عمق انگیزهها و اختیار درونی رهبر و پیروان در تعامل با یکدیگر در فضایی اخلاقی دارد. در اين مقاله ضمن معرفي مفهوم اصالت و رهبري اصيل به برخی از زمینههای کاربردی اصالت پرداخته میشود که میتوانند تاثیر مثبتی بر کار و زندگی شخصی و حرفهای مدیران داشته باشند. و در پايان نيز به روشهایی برای تقویت اصالت و رهبری اصیل اشاره ميشود.