Interview by scott berinato

مصاحبه کننده: اسکات بریناتو

ترجمه: دکتر احمد عیسی‌ خانی

پل گرين، دانشجوي دكتري مدرسه کسب‌وکار هاروارد و دو تن از همكارانش، داده‌هاي ميداني شركتي را بررسي كردند كه از یک فرايند شفاف ارزيابي همتايان استفاده كرده و نیز به سیصد نفر از كاركنان در تعريف شغل خود و همكارانشان امکان مشارکت داده بود. تحليل پژوهشگران نشان داد ارزيابي‌هاي انتقادي همكاران موجب شده بود كاركنان نقش‌شان را بیش‌تر با ديدگاه افرادي هم‌سو كنند كه به آن‌ها بازخوردهاي مثبت‌تري داده بودند. نتيجه‌گيري اين بود: بازخوردهاي منفي به‌ندرت منجر به بهبود مي‌شوند آقاي گرين از پژوهش خود دفاع كنيد. گرين: وقتي كاركنان اين سازمان چیزی را دريافت مي‌كردند که ما «بازخورد غيرتاييدي » مي‌ناميم، تلاش مي‌كردند از همكاران ارائه‌دهنده آن بازخورد دوري كنند و به‌دنبال روابط جديد و متفاوتي مي‌گشتند. هرقدر هم بازخوردهاي دريافتي منفي‌تر بودند، كاركنان بیش‌تر به‏دنبال تعميق شبكه‌هاي جديد مي‌رفتند. من و همكارانم، فرانچسکا گينو و برادلي استاتس، اين نتايج را در يك مطالعه آزمايشگاهي تكرار كرديم و آن‌جا به آزمودني‌ها به‌صورت صوري درباره داسنان كوتاهي كه نوشته بودند از جانب يك همكار بازخورد داديم. متوجه شديم دريافت‌كنندگان بازخورد منفي نسبت به دريافت‌كنندگان بازخورد تاييدكننده، به احتمال زياد براي انجام كار بعدي دنبال همكار جديد مي‌گشتند.