امروزه بیش‌تر شرکت‌ها از مشتریان برای طراحی محصولات دعوت می‌کنند. اما تعداد اندکی پا را فراتر گذاشته و ذی‌نفعان (کارکنان، تامین‌کنندگان، توزیع‌کنندگان و قانونگذاران) را نیز در باهم‌آفريني مشارکت می‌دهند. این شرکت‌ها با تمرکز بر بهبود به بینش‌های نو، هزینه‌ پایين‌تر، درآمد و مدل‌های کسب‌وکاری جدید دست می‌یابند.

به کاربرد این شیوه در شركت پست دولتي فرانسه (لاپست) توجه کنید. لاپست می‌خواست خدمت توزیع امانات و خدمت بانکداری را توسعه دهد تا جایگزین تنزل کسب‌وکار پستی شود. لاپست با سه مانع روبه‌رو شد: متصدیان بی‌انگیزه و متحد، مشتریان ناراضی و آزرده از انتظار طولانی و مدیران محلی که در این بین عاجز شده بودند. شرکت چند هدف بزرگ تعیین کرده و از همه گروه‌ها برای تصمیم‌گیری درباره روش رسیدن به اهداف دعوت کرد. لاپست برای دریافت نظرات متصدیان، آن‌ها را در تدوین برنامه خود سهیم کرد. در کارگاه‌های آموزشی، گروه‌ها درباره ساعات كاري هر دفتر و روش چیدمان آن تصمیم گرفت. نتیجه: پنجاه درصد کاهش در زمان انتظار، رشد رضایت متصدیان و رشد توزیع امانات و بانکداری با وجود رکود.