By Hal Hershfield[1]

یافته: بسیاری از افراد خود را جدا از آن‌چه در آینده خواهند بود می‌دانند و در نتیجه، از پاداش‌هایی غفلت می‌ورزند که ممکن است در آینده نصیبشان شود. اما برخوردی مختصر با تصاویری از دوران پیری می‌تواند این رفتار را تغییر دهد.

پژوهش: ‌هال هرشفیلد با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی (اف.ام.آر.آی) از افراد متوجه شد الگوهای عصبی افراد در زمانی که ده سال بعد خود را توصیف می‌کنند به‌طور محسوسی با الگوهای عصبی آن‌ها در زمانی که وضعیت فعلی خویش را توصیف می‌کنند متفاوت است (اما مشابه زمانی است که آن‌ها در مورد رفتار بازیگران صحبت می‌کنند). در یک آزمایش تخصیص دارایی که بعد انجام شد، مشخص شد افرادی که فعالیت مغزیشان به هنگام صحبت در مورد آینده خویش، بیش‌ترین تغییر را نشان می‌دهد، بیش‌تر به دستاوردهای فوری و کوچک گرایش دارند تا منافع بلندمدت. اما در آزمایش‌های پیگیری، وقتی تصاویری از دوران پیری به افراد نشان داده شد، این تمایل از بین رفت.

چالش: آیا ما به‌راستی با دوران پیری خود مثل یک غریبه برخورد می‌کنیم؟ آیا به‌واقع عکس‌های تغییریافته قضاوت ما را بهتر می‌کنند؟ پرفسور هرشفیلد، از تحقیق خود دفاع کنید.