By Cassie Mogilner
نوشته: کسی موگیلنر
ترجمه: مهندس فضل اله امینی
|
يافته: صرف وقت براي كمك به ديگران باعث پيدايش اين احساس مي‌شود كه وقت زياد شده نه كم. موضوع تحقيق: طي يك رشته تحقيقات، کسی موگيلنر، استاد دانشکده وارتن، عده‌اي از آزمايش‌شوندگان را بر آن داشت تا به شخص ديگري كمك كنند. برای مثال، با نوشتن نامه‌اي كوتاه به كودكي بيمار يا ويرایش یک مقاله دانش‌آموزی. از گروه ديگري هم خواست كار ديگري به ميل خود بكنند. در يك آزمايش، يكي گروه اخیر با شمردن تعداد حروف ای در يك متن لاتين وقت خود را هدر داد و در تحقيق ديگر، آزمايش‌شوندگان براي خودشان كار كردند و در آزمایش سوم، آزمايش‌شوندگان زودتر از موعد محل آزمايش را ترك کردند. در هر يك از اين آزمايش‌ها كساني كه به ديگران كمك كرده بودند، در مقايسه با كساني كه به ديگران كمك نكرده بودند، حس كرده بودند وقت بيش‌تري در اختيار دارند. مسئله: آيا بخشيدن وقت به‌راستی باعث پيدايش اين حس مي‌شود كه وقت بیش‌تري داريم؟ آیا رمز بهبود بهره‌وري اين است كه بيش از پيش بخشنده باشيم؟ استاد موگيلنر از تحقيق خود دفاع کنید. |
موگيلنر: این نتایج نشان مي‌دهند كه صرف وقت براي ديگران مي‌تواند به‌نسبت زمانی که وقت خود را هدر می‌دهیم بیش‌تر باعث احساس «فراوانی وقت» و کم‌تر «کمبود وقت» شود. در دو آزمايش نخست، من و همكارانم دريافتيم كساني كه به كودكان بيمار نامه مي‌نويسند، يا اندكي از وقت خود را در صبح يك روز تعطيل، صرف كمك به ديگران مي‌كنند بيش‌تر از آزمايش‌شوندگان آزمايش ديگر احتمال دارد حس كنند که وقت آزاد دارند. در آزمايش سوم، كساني كه مقاله‌هاي دانش‌آموزان دبيرستاني «آسیب‌پذیر» را ويرايش كردند احتمال كم‌تری داشت که دچار احساس کمبود وقت شوند و برعكس حس می‌کردند وقت اضافي آورده‌اند. عمل آن‌ها هم بر مبنای همین احساس بود. وقتي از آزمايش‌شوندگاني كه به دانش‌آموزان كمك كرده بودند پرسيديم چه‌قدر از وقت خود را مي‌توانند در هفته بعد صرف نظرسنجی برخط در قبال دریافت پول كنند، به‌طور ميانگين 38 دقيقه براي اين كار اعلام وقت کردند و این نه دقيقه بيش‌تر از متوسط كساني بود كه اجازه یافته بودند زودتر بروند. جالب اين‌كه در هفته بعد كساني كه مقاله‌‌ها را ويرايش كرده بودند بيش از گروه ديگر كار كرده و به‌طور ميانگين هفت دقيقه بيش‌تر وقت صرف تکمیل نظرسنجی‌ها كردند.