By Kevin Evers
نوشته: کوین ایورز
اتفاقات را بپذیرید. از شانس استفاده کنید. زودباور نباشید.
اگر فردی بتواند به تصادفیبودن زندگی گواهی دهد، آن فرد بیشک اودیسوس است. سیکلوپس[2]، لوتوفاگها[3]، خدایان، افسونگران[4] و غرقشدن کشتیها، تنها تعداد کمی از چالشهایی هستند که این قهرمان اساطیری یونان هنگام بازگشت به خانه در پایان جنگ تروا با آنها مواجه بود. بیچاره اودیسوس: او نمیتوانست کنترل سرنوشت خود را در دست گیرد. من فکر میکنم بسیاری از ما احساس او را درک میکنیم. در حقیقت، اگر هومر داستان اودیسوس را امروز مینوشت، به جای خدایان آن زمان، نیروهای بازار و شاید روسای بد را قرار میداد.
واقعیت این است که هیچ کدام از ما در مقابل شانس، خوب یا بد، مصون نیستیم. احتمال میگوید ما سهم یکسانی از هر دو داریم. اما سه کتاب جدید (لحظه کلیک از فرانس جوهانسن؛ نشانهها و اغتشاشها از نِیت سیلور؛ و شکستناپذیر از نسیم نیکلاس طالب) بینشی را درباره نحوه شانسی عملکردن افراد ارائه میکنند. هر یک از این نویسندگان، موضوع متفاوتی را بررسی میکنند (خوشبختی جوهانسن، پیشگوییهای سیلور و عدمقطعیت طالب) و البته خرد جمعی آنها که مهم است: گرچه کنترل ما بر زندگی کمتر از آن است که فکر میکنیم، اما این چیز بدی نیست.
بیایید با جوهانسن شروع کنیم که موفقیت را بهعنوان موضوعی بهشدت غیرقابلپیشبینی ترسیم میکند، بهویژه وقتی پای نیروهای بازار در میان باشد. به همین دلیل است که استفانی مایر، نویسندهای که بهزعم خودش یک نویسنده معمولی است، توانست بیش از 116 میلیون نسخه از کتاب شبگیر[5] خود را در بهت و سردرگمی اساتید انگلیسی بهفروش برساند. او حتا از علاقهمندان ژانر خونآشام نبود. اما از آنجایی که ادبیات (مانند بسیاری دیگر از پیشهها) کمتر از ورزش یا موسیقی قانونمند است، تخصص لازمه موفقیت او نبود. او به دههزار ساعت تمرین برای تسلط بر پیشه خود نیاز نداشت. شانس، میدان بازی را برایش هموار کرد. جوهانسون ادعا میکند موفقیتهایی مانند آنچه مایر به آن دست یافت، کاملا شانسی هستند. برای برخی از ما قبول این موضوع دشوار است، بنابراین سعی میکنیم با یک تجزیهوتحلیل ناقص این عملکرد استثنایی را تشریح کنیم. ادبیات خونآشام موضوع روز است. کتابهای جنسی نیز خوب فروش میروند. اما میلیونها کتاب مشابه هرگز به چنین فروشی نمیرسند.
[1] . کوین ایورز، سردبیر مجله هاروارد بیزینس ریویو است.
[3] . نژادی که در جزیرهای در شمال آفریقا میزیستند و غذای اصلی آنها میوه نیلوفرآبی (لوتوس) بود.
[4] . حوریان دریایی اساطیر یونان که آوازی فریبنده و زیبا داشتند و با آن دریانوردان را به کام صخرههای مرگآوری که روی آنها آواز میخواندند، میکشیدند.