By Scott Cook
نوشته: اسکات کوک
ترجمه: عاطفه پاشازاده
بیش‌تر ابر‌ستاره‌های اینترنتی موفقیت خود را مدیون مشارکت فعال و غیرفعال افراد بی‌شمار بیرون از سازمان هستند. پرونده‌های فیس‌بوک، کالاهای ای.بِی، فیلم‌های یوتیوپ و مقاله‌های ویکی‌پیدیا مثال‌های روشنی در این‌باره هستند، مثال‌های دیگری نیز وجود دارند که درجه شفافیت آن‌ها کم‌تر است، مثل رفتارهای خریدی که آمازون بر مبنای آن‌ها توصیه‌هایی برای خرید می‌دهد یا ظرفیت خالی رایانه کاربران که از شبکه تلفن اینترنتی اسکایپ پشتیبانی می‌کند. کوک، موسس اینتوییت (سازنده نرم‌افزارهای مالی مثل کوییکن و توربوتکس) شرکت‌های سنتی را ترغیب می‌کند تا با ایجاد سیستم‌های مشارکت کاربران از این منبع ارزشمند بهرهبرداری کنند.
کاربر می‌تواند مشتری، کارمند، مشتری‌بالقوه یا فردی باشد که پیش‌تر هیچ ارتباطی با شرکت نداشته است. مشارکت نیز می‌تواند شامل کار، تخصص، اطلاعات یا حتی مشارکت غیرفعال و ندانسته باشد، مثل داده‌های رفتاری که به‌عنوان یک محصول فرعی در کنار تراکنش یا فعالیتی دیگر جمع‌آوری می‌شوند. سیستم، روشی معمولاً اینترنتی است که مشارکت‌ها توسط آن جمع‌آوری و برای استفاده دیگران مهیا می‌شوند. این نوع سیستم در نتیجه ارزشی که به مشتریان می‌دهد، برای کسب‌وکار نیز ارزش می‌آفریند.
در این مقاله، کوک سفری را شرح می‌دهد که او را به‌سوی درک ارزش بی‌نهایت مشارکت کاربر هدایت کرد. او یک رده‌بندی از سیستم‌هایی ارائه می‌دهد که می‌توانند مشارکت کاربر را جذب کند. کوک روش‌های مختلف بهرهبرداری از این سیستم توسط شرکت‌هایی مثل هوندا، پراکتر.اند.گمبل و هتل‌های حیات را شرح می‌دهد. او با اتکا به موفقیت‌ها و شکست‌های خود در کاربرد این سیستم‌ها در اینتوییت، توصیه‌هایی به رهبران کسب‌وکاری می‌دهد تا ایجاد سیستم مشارکت کاربر برای آن‌ها ساده‌تر شود.