By Bary Nalebuff/ Lan Ayres
نوشته: بري نعلباف و ايان آبرس
ترجمه: رامك فدائيان
صندوق پیشنهادهای شركت، معضل «مواظب آرزوهایی كه می‌كنی، باش» را پیش رو می‌نهد. شما خواهان ایده‌های فراوان هستید، ولی زمانی كه به آن‌ها دست یافتید، چه اتفاقی می‌افتد؟ به دنبال هر پیشنهادی رفتن پرهزینه است، به‌ویژه اگر لازم باشد فرد مناسبی را برای ارزیابی آن‌ها بگمارید. اگر از هر ده ایده، یكی ارزش پیگیری را داشته باشد، برای مدیریت، یك نتیجه خوب و برای اكثر كاركنانی كه تراوشات فكریشان رد شده، موجب تضعیف روحیه است. از آن‌جایی هم كه اغلب آن‌ها علت رد ایدههایشان را نمی‌دانند، راه رسیدن به ایده‌های بهتر را نیز فرا نمی‌گیرند.
چرا به جای محدودساختن ارائه پیشنهادها به چند كارشناس مربوطه، از نهضت «منبع باز» درس نمی‌گیرید و نیروی كار خود را به منتقدان خبره و یاوران توسعه ایده‌های همتایانشان تبدیل نمی‌كنید؟ چندین دانشگاه و شركت‌هایی مثل تل‌كوردیا Telcordia
و بایوسنس وبستر، Biosense Webster
در شبكه‌های خود، صندوق‌های «آزاد» پیشنهاد ایجاد و از تمام سازمانشان برای مشاركت دعوت كرده‌اند. كاركنان روی پیشنهادهای همتایانشان نظر می‌دهند و آن‌ها را ارزیابی و اصلاح می‌كنند. سپس رتبه‌بندی توسط كاركنان، آن ایده‌ها را فیلتركرده و به مدیریت كمك می‌كند روی نویدبخش‌ترین ایده تمركز كند. رد مستدل ایده‌ها خوشایندتر است. كاركنانی كه نظرات همكاران خود را می‌بینند، متوجه می‌شوند ایدههایشان، حتی اگر مطرح نشده، جدی گرفته شده است.