ترجمه: مهدی خادمی

مدیران عامل اغلب از نظر زیردستان، افرادی دور از دسترس، اما استراتژیست‌هایی توانمند هستند. آنها افرادی هستند كه مسیر موفقیت را برای سایر بخش‌های سازمان هموار می‌سازند. اما بر اساس توضیحات مدیرعامل سابق شركت اِلاید سیگنال AlliedSignal و مشاور وی كه در نوشتن این كتاب با وی همكاری كرده است، حتی گیراترین استراتژی‌ها نیز در صورت انزوای ستاد شركت به نتیجه نمی‌رسند. در واقع، دستوردهندگان باید از یك طرف در فعالیت‌های گروه‌های كاری سهیم باشند و از سوی دیگر دقت كنند كه درگیر امور جزیی نشوند. در تلاش برای ایجاد تعادل بین دخالت كم و زیاد در امور، آنچنان كه باسیدی بیان می‌كند، مدیران عامل، باید در نقش مربی برای مدیران بخش‌ها، به بازدید از عملیات به صورت شخصی و پرسش سوالاتی دشوار از آنها بپردازند. نویسندگان عقیده دارند كه این بازدیدها به‌جای حساب بردن زیردستان، به ایجاد احترام و برپایی روابط انسانی منجر می‌شود كه موجب «تحمیل واقع‌گرایی» به گزارشات و بودجه‌‌بندی‌ها می‌شود. بهترین مدیران به صورت مثبت و خلاقانه عمل خواهند كرد. بدین معنی كه فرض می‌كنند شركت نیروهایی پرانرژی و با شخصیت قوی و نه هوشمند را به‌خدمت گرفته است.