By Darrell Rigby
نوشته: دارل ریگبی
ترجمه: ابوالقاسم ابراهیمی
بنابر باور عمومی، اخراج كاركنان یكی از ضرورت‌های نكوهیده در دوران ركود اقتصادی است. مسئله این است كه این باور، اساساً نادرست می‌باشد. پژوهشگران شركت بِین‌اندكامپانی كه اخراج‌ها را در شركت‌های گروه اس.اند.پی 500 S & P 500 در خلال مراحل اولیه ركود اقتصادی اخیر (از ابتدای ماه اوت سال 2000 تا ماه اوت سال 2001) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند، دریافتند كه حتی به هنگامی كه رقم اخراج‌ها به بالاترین حد نصاب هم رسیده، باز هم در این شركت‌ها كوچك‌سازی صورت نگرفته است. در عوض، تجربه معدودی از شركت‌هایی كه عملكرد ضعیفی داشتند و مسئول انجام حجم وسیعی از اخراج‌ها بودند، نشان می‌دهد كه كوچك‌سازی انفعالی می‌تواند نتیجه معكوس به بار آورد.
نزدیك به یك‌چهارم از كل شركت‌های اس‌اندپی 500 در طی سال‌های مورد مطالعه، مواردی از اخراج كاركنان داشته‌اند و حدود 500 هزار نفر را اخراج كرده‌اند. ممكن است این رقم بزرگ به‌نظر رسد، اما فقط 2/2 درصد از كل نیروی كار شركت‌های اس‌اندپی 500 را شامل می‌شود. تنها 22 شركت از شركت‌هایی كه مبادرت به كوچك‌سازی كردند، بیش از 15 درصد از كاركنانشان را كاهش دادند. همانگونه كه نمودار «چه صنایعی دست به اخراج زدند؟» نشان می‌دهد، صنعت مخابرات به‌تنهایی عامل تقریباً یك‌سوم از كل اخراج‌ها بود.