By Gardiner Morse

ترجمه: رامک فدائیان

خوشبختانه یك روانی در تیم مدیریت شما وجود دارد. جدی می‏گویم. منظور من یك رییس «دیوانه» یا سرپرست سخت‌گیر نیست كه كاركنانش دوست دارند مدام راجع به او غر بزنند. فقط كنارآمدن با این رییس مشكل است. منظورم دیوانه‌های آدمكشی مثل فِردی كروگر یا براندو در نقش كلنل كورتز هم نیستند كه سوژه فیلم‌های هالیوودی هستند. منظورم یك دیوانه در تعریف روانپزشكان هم نیست.
من درباره چیزی واقعی صحبت می‌كنم. درباره حدود همان یك درصد از كل جمعیت كه رسماً روانی هستند. روانی‌‌ها بر اساس معیارهای بالینی خاصیشناخته می‌شوند وبه‌هیچ‌وجه آنی نیستند كه عامه تصور می‌كنند. شاخصه روانی‌‌هایواقعی این است كه تشخیص‌شان بسیار دشوار است. آن‌ها مدام رنگ عوض می‏كنند و توانایی زیركانه‌ای در عادی رفتاركردن و دوست‌داشتنی‌بودن و در عین حال، خالی‌كردندق‌دلی خود بر سر اطرافیان و شركت خود دارند.