By Ian Bremmer
نوشته: ایین برمر
ترجمه: لیلا غفاری
گرچه آشفتگی اقتصادی جهان در سال 2008 به رشد بازارهای نوپدید لطمه زده، اما توازن قدرتاقتصادی به چرخش خود به سمت کشورهای در حال توسعه ادامه خواهد داد. در این کشورها، پیشرفتهای اقتصادی اخیر موجب بهبود امید به آینده تقریباً چهارمیلیارد نفر شده که نتیجه آن، تقاضای هر چه بیش‌تر برای كالاهای اساسی است.
شرکت‌های چندملیتی باید هشیار باشند که حتی اگر قیمت انرژی برای مدتی پایین بماند و تورم تعدیل شود، برخی سیاست‌های کشورهای درحال‌توسعه در مواجهه با توقعات برای کالاهای اساسی (به‌طور مشخص، کنترل قیمت و یارانه‌ها) باعث تداوم آشفتگی‌های سیاسی و اجتماعی می‌شوند. برخی کشورها اخیراً از این سیاست‌ها برای جلوگیری از اعتراضات خیابانی استفاده كرده‌اند. در مالزی، برآوردها نشان می‌دهند در سال 2008 یارانه‌های مواد غذایی و سوخت بیش از هفت درصد تولید ناخالص داخلی خواهند بود و در چین انتظار می‌‌رود چهل‌میلیارد دلار آمریکا صرف یارانه سوخت شود که این میزان تقریباً دو برابر سال 2007 است. ممکن است این کشورها امروز پول لازم را برای پرداخت یارانه‌ها داشته باشند، اما در گذر زمان و با در نظر گرفتن رکود اقتصادی جهان، استمرار پرداخت یارانه‌ها مشکل‌تر خواهد شد...