گفت‌وگويی با روری استوارت
ترجمه: شیرین صالحی
روری استوارت، اهل اسکاتلند، در سنین سی‌سالگی کار خود در وزارت امور خارجه بریتانیا را رها كرد، شش‌هزار مایل پیمود و به آن سوی آسیای مرکزی رفت. یک سال با «دولت موقت ائتلاف» بود که بعد از حمله آمریکا به عراق به‌طور موقت آن كشور را اداره می‌کرد. در این گفت‌وگوی ویرایش‌شده با لیو مک‌کرری، ویراستار ارشد هاروارد بیزنس ریویو، استوارت وظیفه خود به عنوان معاون استاندار استان‌های میسان و ذیقار و نیز دیگر تجربیاتی را توصیف می‌كند که به او آموخت توازنی بین تعهد اصولی و عمل‌گرایی زیرکانه برقرار سازد.
بدون هدایت چندانی از جانب بغداد، استوارت و دیگر نمایندگان دولت موقت ائتلاف سعی كردند شرایطی با ثبات نسبی آماده كرده و راه را برای موسسات دمکراتیک آماده کرده و همکاری نسبی بین گروه‌های قومی برقرار كنند. اما عدم‌اعتماد عراق، همراه با شرایط امنیتی که رو به وخامت داشت پیشرفت را فوق‌العاده مشکل می‌كرد. هنگامی که استوارت با این چالش‌ها مواجه شد، به آن‌چه از سفرش آموخته بود به‌خصوص زمانی که در افغانستان بود، روی آورد. طبیعت آن سفر، حواس او را كامل کرده بود. آموخته بود به‌سرعت مردم و موقعیت‌ها را بسنجد. بنابراین وقتی به دولت موقت ائتلاف پیوست، خلاقیت، انعطاف و بینش نامتعارف نسبت به فرهنگ اعراب نشان داد.
حالا که استوارت به کابل برگشته، رییس «بنیاد کوه فیروزه» است، سازمانی غیردولتی که کارش حفظ محله تجاری قدیمی، آموزش مهارت‌های صنایع دستی رو به زوال به جوانان افغان و توسعه بازار برای صنایع دستی افغان است. هدف موسسه استوارت تا حدی دستیابی به شکوه گذشته کابل است و در ضمن به زندگی افرادی معنا می‌بخشد که در غیر این صورت به هرج‌ومرج یا پوچ‌گرایی منتهی می‌شد.