نوشته: اندرو اوکانر
ترجمه: سوادا مارکاریان
اگر آگهیهای استخدام شرکتتان افراد بسیار باتجربه را جذب کرده است (که بهدلیل بیکاری و کمبود شغل در شرایط حاضر بسیار محتمل است)، باید برخلاف نظر اغلب روسای کارگزینی عمل کنید: نهتنها نباید درخواست این افراد را کنار بگذارید، بلکه باید با دقت بیشتری آنها را مطالعه کنید.
پژوهشهای جدید نشان ميدهند کارکنان بيششايسته نسبت به سایر کارکنان عملکرد بهتری دارند و بهراحتی شغل خود را رها نمیکنند. علاوه بر این، یک تاکتیک مدیریتی (توانافزايي) هرگونه احساس نارضایتی در آنها را برطرف میکند.
حسادت درباره کارکنان شایسته همهگیر است. سازمانها متقاضیانی را ترجیح میدهند که بیشتر با شغل مورد نظرشان هماهنگ هستند تا کسانی که از هوش، تحصیلات یا تجربه بالاتر از حد نیاز برخوردارند. در ظاهر، این تبعیض و پیشداوری، منطقی بهنظر میرسد: مطالعات، مكرر نشان دادهاند کارکنانی که خود را بیششايسته میدانند معمولا نارضایتی بیشتری نشان میدهند. بهعنوان مثال، مطالعه دو پژوهشگر به نامهای سال فاین و باروک نوو در سال 2008 روی 156 متصدی مراکز تلفن، نشان داد میزان نارضایتی شغلی ارتباط مستقیمی با بيششايستگي دارد. برخلاف تبعيضهاي مبتني بر سن یا جنسیت، استخدامنكردن افراد بيششايسته کاملا قانونی است. دادگاه فدرال آمریکا با صدور حکم از اقدام پلیس کانکتیکات در نپذیرفتن یک داوطلب با هوش بالا تنها به این دلیل که وی ممکن است بعدها احساس نارضایتی کرده و استعفا دهد، حمایت کرد.