سازمانهای غیرانتفاعی در رویآوردن به علم بازاریابی کند بودهاند، اما موفقیت یکی از این سازمانها نشانهای از میزان بالای پتانسیل آنهاست.
زمانی که آکواریوم جورجیا در سال 2005 شروع به کار کرد، بزرگترین آکواریوم دنیا بود. در سالهای نخستین، بیش از 3.5 میلیون نفر از آن بازدید کردند. این آکواریوم شامل 120هزار حیوان از شصت زیستگاه در بیش از هشتمیلیون گالن آب بود. به گفته کری رونتری، نایبرییس ارشد فروش و بازاریابیاین مجموعه، «ما اصلا نیازی به بازاریابی نداشتیم. میتوان گفت حالتی بود که زمانی که درب را میبستید از پنجره میآمدند.» تقاضا بهاندازهای زیاد بود که بلیت تنها از طریق رزروکردن موجود بود و زمان انتظار افراد به شش ماه یا بیشتر میرسید.
اما ظرف چند سال، این روند تغییر کرد. میزان استقبال مردم بهشدت افت کرد و در سال 2008 به میزان دومیلیون بازدیدکننده در سال رسید. درآمد هم بهتبع آن کاهش پیدا کرد. مردم هنوز آکواریوم را دوست داشتند و حتا با وجود کاهش بازدیدکننده، این مکان یکی از پربازدیدترین جاذبههای گردشگری در آمریکا بود. اما تمام کسبوکارهای تجربهمحور (همانند آکواریومها، موزهها، پارکهای تفریحی و مکانهای مشابه) با این چالش روبهرو هستند: پس از هجوم اولیه بازدیدکنندگان، با از دست دادن تازگی تجربه، بهتدریج تعداد بازدیدکنندگان کاهش مییابد. حتا زمانی که نمایشگاهها، نمایشها و فعالیتهای جدید نیز اضافه میشود، تعداد «بازدیداولیها» کاهش مییابد و میزان بازدیدهای مجدد کم میشود. آکواریوم جورجیا تحقیقی درباره این معضل در آکواریومهای دیگر در سطح کشور انجام داد و به این نتیجه رسید که این مشکل تمام آنهاست.بنابراین، رونتری میدانست راهحل آنقدر ساده نیست که تنها با افزودن جذابیتهای بیشتر مشکل برطرف شود.