By Eric Benhocker, Ian Davis, and Lenny Mendonca
نوشته: اريك بينهاكر ويان ديويس و لني مندونكا
ترجمه: مهرناز اخوت
مديران پس از گذراندن يك سال تمام در حالت بحران، در انتظار آينده هستند. هنگامي كه بار دیگر به تفكر راهبردي ميپردازند، به ارزيابي مستمر عرصه اقتصادي در حال تغيير نياز خواهند داشت و ميتوانند اين كار را بهگونهاي موثر، با استمرار پایش دقیق نيروهاي زيربنايي انجام دهند كه در اين مقاله آورده شدهاند.
نويسندگان مقاله از شرکت مشاوره مکینزی و شرکا، خطسير كنوني ده روند بسیار مهم را مورد بحث قرار ميدهند: برداشت بیرویه منابع طبيعي، دلسردی در جهانيسازي، فقدان اعتماد در كسبوكار، نقش رو به رشد دولت، سرمايهگذاري در ابزارهای مقداری تصميمگيري، تغيير الگوهاي مصرف جهاني، پیشرفت اقتصادي آسيا، آشفتگی ساختار صنعت، نوآوري در فناوری و ناپايداري قيمت.
رفتار راهبردي شركتها بايد پیوندی نزدیک با اين خطسيرها داشته باشد. براي مثال، مديران با توجه به ناكاميهاي اخير در آنچه روندی توقفناپذیر (جهانيسازي) بهنظر ميرسد، بايد مدلهاي كسبوكار خود را تحت سناريوهاي مختلف آینده، دوباره ارزيابي کنند. آيا در دنياي حمايت بيشتر از محصولات داخلي نيز به اندازه دنياي حركت آزاد و بدون تبعیض كالا، سرمايه و نخبگان موفق خواهند بود؟ آيا مکانهاي خاص توليد مزیت خود را از دست میدهند، واحدهاي كسبوكاری خاص در خارج ارزش خود را از دست ميدهند يا فعاليتهاي اصلي خاص، با دشواري بيشتري انجام ميشوند؟ همزمان چون آمریکا دیگر موتور مصرف جهاني نمیماند، شرکتها بايد بهطور فزایندهای چشم به چين و هندوستان بدوزند كه در آنها مصرف، رشد سريعتري دارد. در بازارهاي بالغ، بايد دوباره محصولات خود را بر بخش شیرین باقيمانده تقاضا (مصرفكنندگان بالاي پنجاه سال) متمركز سازند.