By Mohanbir Sawhney and Deval Parikh

نوشته: موهانبیر ساوتی و دوال پاریخ

ترجمه: مهندس فضل اله امینی

در حاليكه بسياري از انديشمندان مديريت مدعي دوراني از عدم قطعيت شديد هستند، نويسندگان مقاله اظهار مي‌د‌ارند كه دگرگوني‌هاي ظاهراً بي‌پايان عصر ديجيتال قابل‌پيش‌بيني‌تر از آني هستند كه تصور مي‌شود. تغييرات امروزين ريشه مشتركي دارند و نشات‌گرفته از طبيعت هوشمندي در شبكه‌ها هستند. شناخت الگوهاي جابه‌جايي هوشمندي مي‌تواند به شركت‌ها در رمزگشايي و برنامه‌ريزي براي آشوب‌هاي غيرقابل‌اجتناب در محيط كسب‌وكاري امروزين كمك كند.

دو الگو در هوشمندي شبكه‌اي در حال بازآرايي صنايع و سازمان‌ها هستند. نخست، هوشمندي در حال تجزيه است. بدان معنا كه شبكه‌هاي نوين بسيار سريع در حال راندن هوشمندي پنهان و هوشمندي آشكار به دو سوي مخالف در شبكه هستند و اين مقاصد را مبدل به دو منبع عمده سود بالقوه ساخته‌اند. دوم، هوشمندي سيال‌تر و «مودولارتر» مي‌شود اكنون واحدهاي كوچك هوشمندي، همچون مولكول‌ها در اتر، آزادانه جابه‌جا مي‌شوند و هر زمان و هر مكان كه براي حل مشكلات لازم باشد، به صورت گروه‌هاي موقت تركيب مي‌شوند.

نويسندگان مقاله چهار راهبرد عرضه مي‌كنند كه شركتها مي‌توانند با استفاده از آنها از اين الگوها بهره‌‌برداري كنند:

• بهره‌گيري از تفاوت قيمت. به شركتها امكان مي‌دهد تا هوشمندي را به مناطق و كشورهاي تازه‌اي كه در آنها هزينه نگهداري هوشمندي پايين است، منتقل كنند.
• انباشت. بخش‌هاي سابقاً مجزاي هوشمندي زيرساختاري را به صورت مجموعه‌اي بزرگ از زيرساختار مشترك تركيب كرده و از طريق يك شبكه عرضه مي‌كند.
• پيوند دوباره. شركتها را قادر مي‌سازد تا جزاير از هم دور افتاده هوشمندي را از طريق خلق چهارچوب‌هاي اطلاعاتي مشترك به هم متصل كنند.
• ساماندهي مجدد. امكان سازماندهي اجزاي هوشمندي را به صورت بسته‌هايي هماهنگ و شخصي براي مشتريان سازماندهي مجدد كنند.

نويسندگان مي‌گويند كه شركتها مي‌توانند با آگاهي از الگوهاي هوشندي شبكه‌اي و با اقدام فعال به جاي انفعال، آشفتگي را به فرصت تبديل كنند.