By Roger Martin
نوشته: راجر مارتین
ترجمه: نازنین وارسته
دنیای مالی رکورد جدیدی برای ادغام و تملک در سال ۲۰۱۵ ثبت کرد. هنوز برای داشتن اطلاعات کافی درباره اینکه این معاملات چه نتایجی خواهند داشت زود است، اما نشانههاْ امیدوارکننده نیستند. سال گذشته مایکروسافت 96 درصد از ارزش کسبوکار گوشیهای همراه را که در سال ۲۰۱۴ به قیمت ۷.۹ میلیارد دلار از نوکیا خریده بود زیان اعلام کرد. این قاعده که در تمام تحقیقات ثابت شده، به حقیقت خود ادامه میدهد: ادغام و تلاش بیثمری است که در آن بهطور معمول هفتاد تا نود درصد تملکها شکستهایی بزرگ هستند. نویسنده مقاله توضیحی برای این شکست مزمن دارد و راهی برای حرکت به جلو پیشنهاد میکند. او اشاره دارد، تملککنندهها، به خریدهای خود به چشم راهی برای ستاندن ارزش برای خود نگاه میکنند: دسترسی به یک بازار یا ظرفیت جدید. مشکل اینجاست، اگر شما یک دارایی یا ظرفیت باارزش را در یک شرکت تشخیص دهید، دیگران هم متوجه آن خواهند شد و ارزش آن در جنگ برای تصاحب از بین خواهد رفت. اما اگر چیزی دارید که شرکت تملکشده را رقابتیتر خواهد کرد، آنگاه تصویر تغییر میکند. تا زمانی که شرکت تملکی توانایی ایجاد پیشرفت را به تنهایی یا به همراه هیچ شرکت دیگری نداشته باشد، خریدار به جای فروشنده، پاداش آن را به دست خواهد آورد. مارتین چهار راه را برای گسترش رقابتپذیری یک شرکت هدف توصیف میکند: • ارائهدهنده هوشمندتری از سرمایه رشد باشید. • نظارت مدیریتی بهتری عرضه کنید. • مهارتهای ارزشمند را به شرکت تملکی انتقال دهید. • ظرفیتهای ارزشمند را با شرکت تملکی بهاشتراک بگذارید.