By Alison Beard
نوشته: آلیسون بیرد
ترجمه: دکتر شهلا برجعلی لو
چرا گاوها طراح رقص نيستند؟ چرا سوسمارها قايق سريع‌السير اختراع نمي‌كنند؟ اين‌ها پرسش‌هایی هستند كه آنتوني برانت، آهنگ‌ساز و ديويد ايگلمن، متخصص اعصاب، در فصل اول كتاب جديد خود، «گونه‌هاي فراري» مطرح كرده و بلافاصله پاسخ مي‌دهند. آن‌ها توضیح مي‌دهند كه حيوانات نمي‌توانند نبوغ و ابتكار انسان‌ها را داشته باشند، چون جهشي تكامل‌يافته در الگوريتم نحوه عملكرد مغز ما وجود دارد. ما متفاوت هستيم، چون جهان را نه آن‌گونه كه هست، بلكه آن‌گونه كه مي‌تواند باشد، مي‌بينيم. انديشه ما «چه مي‌شد اگر؟» است و بنابراين، مي‌توانيم آينده خود را بيافرينيم و اين همان موجوديتي است كه ما تابه‌حال به آن شكل داده‌ایم: زبان و حسابداري، چرخ و شخم زدن، واكسن و پزشكي، سينما و آسمان‌خراش‌ها، ماهواره‌ها و تلفن‌هاي همراه. البته، حتا ايده‌هايي كه در ذهن بهترين مغزهاي جهان شكل گرفته و توسعه يافته‌اند، به‌ندرت به پيشرفت‌هاي عملی چشمگيري در سطح همان ايده منجر شده‌اند. بنابراين چه اختراعاتي بيش‌ترين اثرگذاري را در جهان داشته‌اند و چرا؟ اختراعاتي كه قواعد بازي را در دنيا تغيير داده‌اند، چه آموزه‌هايي براي ما دارند؟ و چگونه علم و فناوري زندگي ما را در مراحل بعدي دستخوش تغيير و تحول خواهند كرد؟