ترجمه: کمیل رودی
مسلم است که نگرانیهای شغلی بر رفتار رهبران اثر میگذارند، اما تا همین تازگیها، سازمانها تنها میتوانستند حدسهایی درباره چگونگی آن داشته باشند. پژوهشی تازه نخستین نگاه نظاممند به چگونگی اثرگذاری اضطراب بر تصمیمگیری مدیرعامل فراهم کرده است. برای بررسی این رابطه، پژوهشگران رویکردی نامتعارف برگزیدند.
آنها از 84 مدیر (بیشتر مدیرعامل) آمریکایی و اروپایی در طیف وسیعی از صنایع خواستند دو تصمیم راهبردی دشوار خود (مانند تملک یک شرکت، عرضه یک محصول یا تجدید ساختار) را توضیح دهند. سپس گفتار آنها را تحلیل کردند تا دریابند آیا اساسا بر منافع یا زیانهای بالقوه آن تمرکز داشتهاند یا نه. در یک ارزیابی کلی، نگرانی بیشتر مدیران به شخص سومی منتقل شده بود: همسر، خانواده، دوستان یا همکاران نزدیک. پژوهشگران همچنین دادههای گذشته درباره مدیران کسبوکار، رقبا و صنعت را نیز بررسی کردند.