By Roderick Kramer

ترجمه: دكتر محسن قدمي

مدیراني كه به‌دنبال بهبود اثرات اجتـماعی و زيست‌محـیطی زنجیره تامین سازمان‌هايشان هستند، مي‌گویند نیروهايی خارج از کنترل آن‌ها مانعشان هستند.

اعضای شوراي مشورتي ‌هاروارد بيزنس ريويو (گروهی از خوانندگان اين نشريه که به‌صورت موردي از نظراتشان استفاده مي‌شود) گفتند کوشش‌ها براي افزایش پایداري[1] زنجیره‌‌هاي تامین به‌واسطه هزینه، پیچیدگی، کمبود اطلاعات و دانش عملي و این احساس که مشتریان و سرمایه‌گذاران توجه زيادي به موضوع ندارند، مختل مي‌شوند. 79 درصد از 339 نظردهنده، مستقیم یا غیرمستقیم بر زنجیره تامین شرکتشان نظارت مدیریتی داشتند.

تمرکز اصلی تمام نظردهندگان بر عوامل مالی بود. علت مي‌تواند تا حد زيادي واكنشي در برابر اقتصاد ضعیف باشد. هم‌چنين نشان داد دانشگاهیان، مشاوران و دیگر کسانی که مي‌گويند بهبود پايداري زيست‌محيطي باعث كاهش سود نمي‌شود و حتا مي‌تواند تراز شركت‌ها را بهتر سازد، نتوانسته‌اند شركت‌ها را مجاب سازند.