By Jesse Fried/Charles Wang

نوشته: جسی فراید و چارلز وانگ

ترجمه; دکتر علیرضا زارعی سودانی

برخی کارشناسان استدلال می‏ کنند که رهبران شرکت‏ ها با پرداخت بیش از اندازه به سهام‌داران از سرمایه‏ گذاری در شرکت‏ هایشان کم می‏ گذارند که نتیجه آن، افول نوآوری، فرصت‏ های اشتغال و رشد اقتصادی است. شاهد مدعای آن‌ها این است که 96 درصد شرکت‌های فهرست اس.اند.پی‌پانصد سود خالصشان را صرف بازخرید سهام و سود سهام می‏ کنند. نگاه موشکافانه ‏تر به داده ‏ها نشان می‏ دهد مبالغی که به‏ جای سرمایه‏ گذاری داخلی در شرکت‏ ها به سهام‌داران پرداخت می ‏شود، کم‌تر از آن است که ادعا می‏ شود. مسئله در نسبت مورد استفاده، یعنی پرداخت به سهام‌داران به‌عنوان درصدی از سود خالص است که مبالغ حاصل از انتشار سهام و هم‌چنین مخارج حقیقی تحقیق‌وتوسعه را لحاظ نمی‏ کند. سهم مبالغ پرداختی به سهام‌داران از درآمد باقیمانده‏ای که به‏ طور بالقوه برای سرمایه‏ گذاری در دسترس است 96 درصد آن نیست، بلکه بسیار کم‌تر و معادل 41 درصد آن است. با وجود پرداخت به سهام‌داران، شرکت‌های فهرست اس.اند.پی‌پانصد نزدیک به سطوح اوج سرمایه‏ گذاری هستند و نقدینگی زیادی نیز برای بهره ‏برداری از فرصت‏ های آتی انباشته کرده‏ا ند. ممکن است مسائل جدی حاکمیت‏ شرکتی در شرکت‌های فهرست اس.اند.پی‌پانصد وجود داشته باشد، اما داده‏ها می‏گویند پرداخت بیش از اندازه به سهام‌داران در زمره این مسائل نیست.