نوشته: نیک سایبرت
ترجمه: یاشار مرادیان
یافته: شرکت‌‌هایی که توسط مدیران‌عاملی با امضای بزرگ (نشانه خودشیفتگی) رهبری می‌شوند، عملکرد ضعیف‌تری نسبت به آن‌‌هایی دارند که اندازه امضای مدیران‌عامل آن‌ها کوچک است.
پژوهش: نیک سایبرت و همکارانش با هدف قضاوت درباره تاثیر مدیران خودشیفته بر عملکرد سازمان‌های تحت مدیریت خود، اندازه امضای 605 مدیرعامل حدود چهارصد شرکت فهرست اس.اند.پی را از گزارش‌های سالانه یک دهه آن‌ها مورد بررسی قرار دادند. امضاهای بزرگ‌تر (که با خصوصیت‌های خودشیفتگی شخصیتی مثل سلطه‌گری و تکبر در ارتباط بودند) رابطه مثبتی با ولخرجی، بازده دارایی کم‌تر و شگفتا دستمزد بالاتر برای مدیران‌عامل در مقایسه با همتایان در صنعت مربوطه داشت.
چالش: آیا چیز جزئی مثل اندازه امضا، به‌راستی می‌تواند عملکرد یک مدیر را پیش‌بینی کند؟ پروفسور سایبرت لطفا از تحقیق خود دفاع کنید.
بدیهی است نمی‌توانیم ادعا کنیم هر فردی که امضای بزرگ‌تری دارد، خودشیفته و در نتیجه رهبری ناکارامد است. اما مطالعات من و شون ونگ از دانشگاه کالیفرنیای‌جنوبی و همکارانم در دانشگاه مریلند نشان می‌دهد، وقتی در گزارش سالانه، امضای مدیرعامل بزرگ باشد (که معیار این بزرگی، مساحتی است که امضا با توجه به طول نام اشغال کرده)، به‌طور متوسط بیش‌تر از همتایانش در صنعت صرف دارایی‌های سرمایه‌ای، تحقیق‌وتوسعه و تملک می‌کند، اما فروش و رشد فروش آن در سه تا شش سال بعدی بدتر خواهد بود. به‌تازگی، رابطه‌ای میان اندازه امضا و ثبت اختراع‌ها یافتیم: هرچه امضا بزرگ‌تر بود، تعداد حق‌اختراع‌ها و جوایز اختراع کم‌تر بود که نشانه نوآوری کم‌تر است. این یافته‌ها معنادار هستند، زیرا امضای بزرگ حکایت از خودشیفتگی دارد و رهبران خودشیفته هم طوری رفتار می‌کنند که منجر به نتایج ضعیف می‌شود: برای مثال، از طریق استبداد در جلسه‌ها، نادیده‌گرفتن انتقادها یا تحقیر کارکنان. هم‌چنین رابطه‌ای میان امضاهای بزرگ‌تر و دریافتی بیش‌تر نسبت به همتایان یافتیم. شاید علت آن این باشد که خودشیفته‌ها مهارت زیادی در پوشاندن یا انداختن تقصیر عملکرد ضعیف به دوش دیگران دارند.
[1]. نیک سایبرت، استادیار حسابداری و تضمین اطلاعات در دانشکده کسب‌وکار رابرت اسمیت وابسته به دانشگاه مریلند است.