By Rene Algesheimer/ Paul M.Dholakia
نوشته: رنه آلگشيمر و پل دولاكيا
ترجمه: جواد حسن قمي
شرکت دوكاتی، (یک سازنده موتورسیکلت در ایتالیا) مشتریان خود را در تمامی فعالیتهای مربوط به بازاریابی از ارتباطات ساده تا طراحی محصول سهیم كرده است. شرکت لومو (سازنده انواع دوربین عکاسی در روسیه) نیز از تمام مشتریان خود دعوت كرده به یک انجمن مشتاقان جهانی برای گردآوری یک آرشیو جهانی از تصاویر بپیوندند و با یکدیگر در مورد عکاسی مباحثه و در مسابقهای موسوم به لوموالمپیك شرکت كنند. ای.بِی نیز که كسبوكار خود را حول مفهوم انجمن بنا نهاده نیز مکانهایی را بهصورت برخط (آنلاین) و با عناوینی همچون تابلوهای مباحثه، باشگاهها و اتاقهای گفتوگو برای اعضای خود فراهم کرده است.
برنامههای ارتباط با مشتری مانند آنچه که در بالا اشاره شد بسیار زیادند، اما سوال مهم آن است که تا چه حد این برنامهها موفق هستند؟ برای یافتن پاسخ، ما یک تجربه میدانی یکساله را با همکاری مدیران آلمانی ای.بِی انجام دادیم که 140120 نفر از مشتریان این شرکت را دربر گرفت. این مشتریان همگی از کاربران فعال ای.بِی بودند که در سه ماه گذشته در این سایت اقدام به خریدوفروش كرده بودند، ولی در برنامههای برخط ارتباط با مشتری ای.بِی مشارکت نداشتند. از این گروه، 79242 نفر را بهطور تصادفی انتخاب و برای آنها دعوتنامهای از طریق ایمیل و بهمنظور شركت در انجمنهای مشتریان ای.بِی از ابتدای ماه می 2005 ارسال كردیم. برای تشویق آنها هم جوایزی مانند آیپاد با ارزشی حدود سههزار یورو در نظر گرفتیم. 60878 مشتری دیگر که دعوت نشدند را بهعنوان گروه کنترل در نظر گرفتیم