Kristie Rogers
نوشته كريستي راجرز
ترجمه دکتر شهلا برجعلی‌لو
وقتي از كاركنان مي‌پرسيد چه‌چيز در محيط كار بيش‌ترين اهميت را براي آن‌ها دارد، «احساس احترام از سوي روسايشان» اغلب در صدر فهرست قرار مي‌گيرد. اما بسياري از كاركنان هر ساله رفتارهاي غيرمحترمانه و عاري از نزاكت بيش‌تري را در محيط كار گزارش مي‌كنند. اين تضاد از آن‌جا ناشي مي‌شود كه بسياري از رهبران از عوامل شكل‌دهنده احترام در محيط كار درك ناكافي دارند و بنابراين، حتا تلاش‌هاي خيرخواهانه آن‌ها در اين راه اغلب موثر واقع نمي‌شوند.
نتايج پژوهش نويسنده مقاله نشان مي‌دهد كه دو نوع متمايز از احترام براي كاركنان اهميت دارد. احترام استحقاقی که همه اعضای سازمان بايد به‌طور مساوي از آن برخوردار باشند. نشانه‌هاي اين احترام وجود فضاي محترمانه‌اي است كه در همه اعضا اين احساس را به‌وجود مي‌آورد كه ذاتا ارزشمند هستند. احترام اكتسابي كه كاركناني از آن برخوردار مي‌شوند كه رفتار و عملكرد باارزشي از خود ارائه مي‌دهند.
براي درك بهتري اين دو نوع احترام، نويسنده به مدت پانزده ماه يك محيط كاري خاص را كه كاركنان آن زنان زنداني بودند (محيطي كه كاملا تمايز ميان يك فضاي كاري محترمانه و غيرمحترمانه را مشخص مي‌كند) مورد مطالعه قرار داد. در تله‌ورده، يك شركت بازاريابي بنگاه‌به‌بنگاه (بی.تو.بی)، احترام فردی و اكتسابي كاملا مشهود است و همكاري خارق‌العاده كاركنان، رشد و سودآوري چشمگيري را براي شركت به‌بار آورده است. نرخ بازگشت به زندان در ميان كاركنان تله‌ورده، هشتاد درصد كم‌تر از ميانگين نرخ بازگشت به زندان در ايالات‌متحده است.
گرچه تله‌ورده در يك بافتار غيرمعمولي فعاليت مي‌كند، نياز كاركنان آن به احترام همانند كاركنان ساير سازمان‌هاست. نويسنده هفت راه‌حلي را كه از طريق آن‌ها رهبران و مديران مي‌توانند احساس احترام استحقاقی و اكتسابي را به كاركنان خود منتقل كنند، شرح داده است. وجود چنين احساسي در محيط كار، به كاركنان و در نتيجه به شركت‌ها امكان مي‌دهد به بهترين خود تبديل شوند.