By Douglas Ready/ Jay Conger/ Linda Hill
نوشته: داگلاس ردی، جِي كانگر و ليندا هيل
ترجمه: شهلا برجعلی لو
رهبران شركت شما همواره در مورد قابليت‌هاي شما كنجكاو هستند، چه به اين موضوع اعتراف كنند چه نكنند. اين مقاله مي‌گويد چگونه مي‌توان از آن‌ها پاسخ مثبت گرفت.
برخي از كاركنان با‌استعدادتر هستند. اين واقعيتي در زندگي سازماني است كه مورد بحث مديران عالي و مديران منابع انساني است. نكته بحث‌برانگيزتر اين است كه چگونه با افرادي كه به‌نظر مي‌رسد بالاترين استعداد را دارندرفتار شود. مخالفان رفتارهاي ویژه با اين كاركنان، ادعا مي‌كنند همه كاركنان به نوعي بااستعداد هستند، بنابراين، همگي بايد فرصت‌هاي برابر براي رشد داشته باشند. اختصاص منابع و انرژي نامتناسب به معدودي افراد برگزيده، ممكن است منجر به ناديده‌گرفتن استعداد تعداد زيادي از كاركنان شود. اما مخالفت‌ها فقط به اين موضوع ختم نمي‌شود. برخي مديران مي‌گويند، فهرست افراد مستعد در سازمان (و فرايند ايجاد آن) بايد يك راز كاملا سربسته باشد. در نهایت سوال این است که چرا انگيزه 95 درصد از كاركنان كه در اين فهرست نيستند از بین برده شود؟
[1] . داگلاس ردي، استاد مدعو رفتار سازماني در دانشکده کسب‌وکار لندن و موسس و مدير مركز پژوهش جهاني آی.سی.ای.دی.آر در مورد مديريت استعداد در لكسينگتون ماساچوست است. جِي كانگر، استاد پژوهشي مطالعات رهبري در كالج مك‌كنا كلارمونت و استاد مدعو رفتار سازماني در دانشکده کسب‌وکار لندن است. ليندا هيل، استاد مديريت كسب‌وكار در دانشکده کسب‌وکار هاروارد است.