By Scott LaPierre
نوشته: اسکات لاپییر
ترجمه: یوسف خلیفه
برای جلوگیری از آشوب و دگرگونی شدید به تغییر خط مشی و مدیریت بخش خصوصی نیازمندیم.
حدود دوسوم از کتاب بازانگاری سرمایهداری در دنیایی پرآشوب (نسخه ربکا هندرسون استاد مدرسه کسبوکار هاروارد برای جبران آسیبهایی که کسبوکار در نیمقرن گذشته وارد کرده) به ارزیابی امکان خودتنظیمی اثربخش صنایعی پرداخته که مظنون به تخریب محیط زیست هستند. هندرسون میگوید: «این داستان امیدی است که با ناامیدی همراه شده و در پی آن کورسوهایی از امیدی تازه عیان شده است.»
این عبارت بهخوبی جوهره احساسی را نشان میدهد که بهتازگی هنگامی که بهشدت درباره وضعیت بغرنج و اغلب ناخوشایند به فکر فرو رفته بودم درگیر آن بودم. در ذهنم، اسم این مقاله از عنوان پرسروصدای «اصلاح سرمایه داری» بهعنوان تاحدی هراسزده «آیا سرمایهداری اصلاحپذیر است؟» تا عنوان سرراست و واقعی «بیتردید سرمایهداری بهتر میتواند خودش را اصلاح کند، زیرا هیچکس دیگری نمی تواند، بنابراین در اینجا تعدادی ایده نهایی بیان می شود».