ترجمه: سارا پنجی زاده
شکاف میان اختراع و رسیدن فناوری های پاک به تولید انبوه، یکی از دردسرسازترین مجهولات در محاسبه میزان اثربخشی توانایی انسان در مهار انتشار گازهای گلخانه ای است. در گذشته، بنابه علل گوناگون، از عدم‌اطمینان سرمایه گذاران در مورد تغییر مقررات گرفته تا بي‌ميلي شرکت های اصلي حوزه انرژی نسبت به تغییر تجهیزات خود، مدت زمان راه یابی اختراعات به بازار، چندین دهه به طول می انجامید.
کاهش این شکاف و افزایش قابلیت پیشبینی آن، کلید برآورده‌ساختن محدودیت های لازم در حوزه انتشار گازهای گلخانه ای برای کاهش تغییرات آب وهوایی است. این اقدام خواسته ای بزرگ است، اما به تازگي دست یافتنی به نظر می رسد.
پژوهشگران چاتهم‌هاوس و کمبریج‌آی‌پی، شش بخش فعال در حوزه فناوری پاک را در سال 2009 تحلیل کرده و دریافتند روند به‌کارگیری فناوری ها به‌راستي در حال رشد است. افزایش های نشان‌داده‌شده در نمودارهای زیر حاکی از آن است که اگر نرخ به کارگیری فناوری و فعالیت اعطای حق‌امتیاز را باهم مقایسه کنیم، مدت زمان راهیابی به بازار ممکن است به راستي در مورد برخی فناوری ها قابل پیشبینی باشد.